Τι συμβαίνει όταν δεν αντικαθιστούμε τα δόντια που χάνουμε

Σαν παιδάκια  όταν χάναμε ένα νεογιλό δοντάκι περιμέναμε την ‘’ καλή νεράιδα’’ να μας φέρει  το καινούριο και πιο γερό δόντι, το οποίο όμως ιδανικά θα μας συντροφεύει σε όλη μας τη ζωή! Δυστυχώς όμως, ορισμένες φορές η απώλεια ενός μόνιμου δοντιού είναι αναπόφευκτη λόγω τερηδόνας, περιοδοντικής βλάβης, κατάγματος και άλλων αιτιών. Χάνοντας ένα οπίσθιο δόντι, συχνά σκεφτόμαστε ότι δε φαίνεται στο χαμόγελο, επομένως δεν είναι αναγκαίο να αντικατασταθεί. Ωστόσο, αγνοώντας την απώλεια ενός δοντιού, μπορεί να αποκτήσουμε καινούρια προβλήματα στο στόμα μας.


Ορθοδοντικά προβλήματα

Υπό φυσιολογικές συνθήκες τα δόντια μας βρίσκονται το ένα δίπλα στο άλλο. Όταν χάσουμε ένα δόντι δημιουργείται κενό μεταξύ των εκατέρωθεν δοντιών, τα οποία στη συνέχεια ‘’γέρνουν’’ προς αυτό για να το κλείσουν, παίρνοντας διάφορες κλίσεις ή στροφές. Αυτή η κατάσταση λειτουργεί σαν ‘’ντόμινο’’ και σταδιακά επεκτείνεται και στα υπόλοιπα δόντια. Επιπλέον, το δόντι που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το κενό, στον  αντίθετο οδοντικό φραγμό, υπερεκφύεται, δηλαδή ‘’σηκώνεται’’ για να καλύψει το κενό, αποκαλύπτοντας τη ρίζα του στο στοματικό περιβάλλον. Πριν καν το καταλάβουμε τα δόντια μας στραβώνουν και αυτό μπορεί να οδηγήσει πέρα από το αισθητικό πρόβλημα, σε πόνους στις γνάθους  και πονοκεφάλους.

Εικόνα: Υπερέκφυση ανταγωνιστή δοντιού και έκθεση της ρίζας

Περιοδοντικά προβλήματα

Οι υγιείς περιοδοντικοί ιστοί (ούλα και υποκείμενο οστό) περιβάλλουν τα δόντια μας και τα στηρίζουν. Το γεγονός ότι τα παρακείμενα δόντια παίρνουν κλίσεις και στραβώνουν, αυξάνει τη συσσώρευση τροφών ανάμεσά τους, προκαλώντας πόνους κατά τη μάσηση, αλλά και υφιζήσεις στα ούλα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα  να είναι πιο δύσκολο να καθαριστούν σωστά και σταδιακά προκαλείται φλεγμονή στα ούλα και το οστό των γνάθων (περιοδοντική νόσος), οδηγώντας ακόμη και στην  απώλεια υγιών μέχρι πρότινος δοντιών.


Προβλήματα τερηδόνας

Το γεγονός ότι τα δόντια δεν καθαρίζονται σωστά και συσσωρεύονται τροφές, αυξάνει τον κίνδυνο  τερηδονισμού τους. Επιπλέον, η αποκαλυμμένη ρίζα του υπερκφυμένου ανταγωνιστή δοντιού, είναι ευαίσθητη στα εξωτερικά ερεθίσματα (κρύο, ζεστό,κ.α.).


Διαταραχές Κροταφογναθικής διάρθρωσης

Όταν υπάρχει κάποιο κενό στο στόμα μας, έχουμε ασυναίσθητα την τάση να μασάμε από την αντίθετη υγιή πλευρά.  Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τα ορθοδοντικά προβλήματα που προαναφέρθηκαν, οδηγεί και σε συγκλεισιακές ανωμαλίες, οι οποίες  με τη σειρά τους προκαλούν πόνους στην άρθρωση και στα σαγόνια. (Κροταφογναθικό Σύνδρομο).


Απώλεια οστικής μάζας στη γνάθο

Η γνάθος μας διατηρεί το σχήμα και τον όγκο της χάρη στην παρουσία των δοντιών μέσα σε αυτήν. Όταν λοιπόν χάσουμε ένα δόντι, το οστό που βρίσκεται εκεί δεν έχει πλέον τη στήριξη που χρειάζεται και αρχίζει μια διαδικασία απορρόφησης. Σταδιακά, χάνεται πολύτιμος όγκος οστού μαζί με τους υπερκείμενους ουλικούς ιστούς και δημιουργείται ένα αντιαισθητικό βαθούλωμα στην περιοχή.  Το γεγονός αυτό καθιστά την αποκατάσταση με εμφύτευμα ή κάποια προσθετική αποκατάσταση (γέφυρα) δυσκολότερη. Ωστόσο, τοποθετώντας κάποιο οδοντικό εμφύτευμα στη θέση του εξαχθέντος δοντιού, διατηρεί τον όγκο του οστού και σταματά τη διαδικασία απορρόφησης. 

Είναι πολύ σημαντικό επομένως να μην αγνοούμε το κενό που δημιουργείται μετά την απώλεια ενός δοντιού.  Επικοινωνήστε μαζί μας για να σας προτείνουμε το καλύτερο σχέδιο θεραπείας για την περίπτωση σας!

Μοιραστείτε το: